දරුවන් ගේ මුරණ්ඩුකම් වලට අපූරු පිළියම්

වෙනත් කාරණයකට පරණ ඉංග්‍රීසි සඟරා ගොඩක් අදිමින් සිටියදි එක් අපූරු ලිපියක් මගේ ඇස ගැටුණි.  එහි ඇතුළත්ව තිබුනේ කුඩා දරුවන්ගේ සුළු සුළු  මානසික වියවුල්තා විසදිමට ඔවුන් ගේ දෙමාපියන් විසින් ගත් සාර්ථක උත්සහයන් රැසකි.  ඉතා සරල වු එම උපායන් හේතුවෙන් කුඩා දරුවන්ගේ පෞරුෂය වර්ධනය වි ඇති ආකාරය විශ්මය සගතය.  කුඩා දරුවන් ඇති අපේ දෙමාපියන්ට ද ගුරුවරුන්ට ද එයින් මාහැගි ආදර්ශයක් ගත හැකි යයි හිතුනෙන් එය සිංහලට පෙරලා මෙසේ ඔබ වෙත එවන්නට සිතුවෙමි.  ඒ ඒ දෙමව්පියන් ගේ වචන වලින්ම එම ලිපියේ පළ වි තිබු තොරතුරු ඒ ආකාරයෙන්ම මෙසේ ඉදිරිපත් කරමි.

විදුලි කෙටිම කෙරෙහි ඉමහත් බියක් දැක්වු මාගේ දෙහැවිරිදි පුතා ජෝන් අකුණු සහිත වැසි ඇද හැලෙන විට බියලත්ව හඬන්නට වෙයි.  ඔහුගේ මෙම බියට හේතුව මතු කර ගෙන එය බිඳ දැමිමට මම උත්සහා කලෙමි.  අහස ගොරවන සෑම විටකම බුමි බුමි යයි හඬ නගමින් එසේ අහසේ ගෙරවුමි හඬට පිළිතුරු හඬ නැගීමට ඔහුව පෙළඹුවෙමි.  අහසේ හඬ පරයා හඬ නගන්නැයි ඔහුව උනන්දු කලෙමි. එම ක්‍රියාවෙන් ඔහුගේ බිය මුසු හැගිම් බැහැරව ගිය අතර අහසේ ගෙරවුමි හඬ නැගෙන හැම විටම ප්‍රීතියෙන් හඬ නැගිමට තරම් ඔහු තුළ සිදුවු මහත් වෙනසින් මා පුදුමයට පත් වුනෙමි. (ඒ. එචි. එම්. මහත්මිය)

මගේ පුතා ටොම්  අසල් වැසියන්ට මහත් කරදරකාරයෙක් වි සිටියේය. ඔවුන් ගේ මල් පාත්ති පුරා ඔහුගේ අඩි සටහන් නිබඳවම දක්නට ලැබුණි.  අවසානයේ මා සිතුවේ ඔහුට මල් වැවිම පිණිස බිම් කඩක් දී බැලිමටය.  ඔහු තුළ ඊට දැඩි උනන්දුවක් නැගුණි. පරිස්සමින් පාත්තිය සකස් කළ ඔහු එහි මල් ඇට ඉන්දුවේය.  බිජ පැළ වි අංකුර මතු වෙනු දැකිමෙන් මහත් ප්‍රමෝදයකට පත්වී සිටි ඔහු වරෙක කවුදෝ නොසැලකිල්ලෙන් ඔහුගේ මල් පාත්තිය මත අඩිය තබා ඇති බව දැක පත් වුයේ මහත් කණගාටුවකටය.  මල් පාත්තියක හිමිකරුවෙකු වීමෙන් පසු  ඔහු අතින් අන් අයගේ දේපලවලට නැවත හානියක් සිදු වුනේ නැත.  (එම්. ඒ. වයි. මහත්මිය)

අවුරුදු හතර හමාරක් වයසැති රිචඩ් හදිසියේම ගිනිකූරු පිළිබඳව ඇල්මක් දක්වන්නට විය.  ගිනිකූරු ඇල්ලීම ඔහුට තහනම් නොකල මම එය පාලනය කිරිම සඳහා නිවසේ ඉවත දමන කඩදාසි පිළිස්සිමේ තනතුර ඔහුට බාර දුනිමි. සෑම උදැසනකම නිවස පුරා ඇවිද ඉවත දැමු කඩදාසි එක් රැස් කරගෙන ආ ඔහු ඒවා ගොඩ ගසා පිළිස්සුවේ දැඩි උනන්දුවකිනි. කඩදාසි පිළිස්සීම සඳහා මිස ගිනිකූරු නොගැනීමට ඔහු පොරොන්දු විය. (ඒ. ඩබිලිව්. එම්. මහත්මිය)

අනුන් සතු දේ ගැනිමේ පුරුද්දට දස හැවිරිදි බිලී තදින්ම ඇබ්බැහි වී සිටියේය. පන්ති භාර ගුරුවරයා වු මම ඔහුව මගේ ගනුදෙනු භාර තැනැත්තා වශයෙන් තෝරා ගැනීමට අවසානයේ දී කල්පනා කලෙමි. නෝට්ටු සහ කාසි සහිත මගේ මුදල් පසුම්බිය ඔහු අතට දී ආපන ශාලාව වෙත ගොස් යමක් රැගෙන එන්නට යයි මා කිවේ ඔහු අංක ගණිතයට ද සාමාර්ථයක් දක්වන බවද දැන සිටි නිසාවෙනි.  "පර්ස් එකම" යි ඔහු ඇසුවේ විශ්මයෙනි. "අංක ගණිතයට දක්ෂ සිසුවෙකු හට මා තරමටම හොඳින් ගනුදෙනු කිරිමට හැකි බව දන්නා නිසා වැඩිපුර මුදල් ගෙන යාම ප්‍රශ්නයක් නොවේ" යයි පිළිතුරු වශයෙන් මම කිමි.  ආපසු පැමිණි ඔහුට ඉතිරි සල්ලි ගනන් කිරිමේ අවස්ථාව ද ලබා දුනිමි. ඉතිරි මුදල් මා සිතුසේම නිවැරදිව තිබිණ. මෙසේ හැමදාම කුමක් හෝ ගනුදෙනු කටයුත්තකට බිලීව යොදා ගත් මම ඔහුගේ විශ්වාසනීයත්වය පිළිබඳව පන්තිය ඉදිරියේ වර්ණනා කළෙමි.  බිලී අද අපගේ විශ්වාසවන්තම සිසුන් අතරින් එක් අයෙකි. ( එචි. එමි. ලූවිස් )

තුන් වන වසරට පා තැබු අපේ පුතා තුළ අඳුර කෙරෙහි මහත් බියක් වැඩෙන අයුරු පෙනුණි. ඉන් ඔහුව සුවපත් කරගැනීමට හැකි වුනේ පරණ කාලේ සෙල්ලමක් වන හැංගි මුත්තන් කෙලියේ ආධාරයෙනි. පළමුව කළුවර කාමරයක තාත්තා සැඟවුනු අතර අම්මා ඔහුව සොයා ගැනීමට තැත් කළාය. දෙවනුව සැඟවීමේ වාරය තිබුනේ අම්මාටය. සොයන්නා තාත්තාය. ඊළඟ පියවර වූයේ සැඟවෙන තැනැත්තා සමඟ සැඟවීමට පුතාවද පෙළඹවීමයි. අවසාන පියවර වුනේ කළුවර කාමරයේ තනිව සැඟවීමට පුතාව යොමු කිරීමයි. ඔහු ටිකෙන් ටික වැඩෙත්ම කළුවර කාමර වල විදුලි බුබුලූ දැල්වීම ආදී රාජකාරි ද ඔහුට පවරන ලදි. ඔහු කළුවරට බියවී සිටි බවක් කිසි විටක හෝ සිහිපත් නොකිරීමට අපි පරිස්සම් වීමු. වයස අවුරුදු 6 වන විට තමන් අඳුරට බය වී සිටි බවක් හෝ ඔහුට මතක තිබුනේ නැත. (ඩි. සි. සි.)

දෙහැවිරිදි බඩී කොණ්ඩය කැපීමට යන්නේ යයි කී පමණින් මහත් සංත්‍රාසයට පත්වෙයි. බාබර් පුටුවේ වාඩි කළ මොහොතේ පටන් ඔහු හඬන්නේ හුස්ම නොහෙළාය.  බඩී ගේ කොණ්ඩය කපන දවසටම තාත්තාගේ කොණ්ඩයද කැපීමට යොදා ගනිමින් සකසන ලද උපක්‍රමය නිසා අපට ඔහුගේ අනියත බිය පහකර ලීමට හැකියාව ලැබිණි. තාත්තා හිඳගත් පුටුවේම වාඩිකර තාත්තාට දක්වන ලද සැලකිල්ලම ඔහුට ද දක්වනු දැක බඩී මහත් අභිමානයට පත්ව සිටින්නේ ය.  (එන්. අයි. එෆ්. මහත්මිය )

මගේ පුංචි දුව ඇයට කියන දේ නොකර සිටිමේ මුරණ්ඩු ප්‍රතිපත්තියක් අනුගමනය කරන්නට පටන් ගත්තාය. ඇයට ඍජු නියෝග දීම අවම කළ තරමට යහපත් ප්‍රතිඵල ලැඛෙන බව මට පෙනුණි. එතැන් පටන් උත්සුක වුයේ  මගේ ඉල්ලිම්, තෝරා ගැනිමට විකල්ප සහිතව ඈ වෙත ඉදිරිපත් කිරිමටය.  "සපත්තු දා ගන්න" යයි නොකියා "ඔයාගේ සපත්තු ඔයාම දාගන්නවද? නැත්තමි මං දාන්නද?" යි ඇසීමි. "අත් සෝදා ගන්න" යයි නොකියා  "ඔයා කොයි අත ද කලින් සෝදන්ඩ යන්නේ" යයි ඇසිමි  (පි. බී. මහත්මිය)

තමන්ට හිතෙන හිතෙන දේ ලබා දීමට අපි අපොහොසත් වන්නේ මන්දැයි කොපමණ පැහැදිලි කළත් පෙර යොවුන් වියේ සිටි මගේ දරු දෙදෙනා එය තේරුම් ගත්තේ නැත. අවසානයේ නිවසේ මාසික ආදයම් වියදම්  වාර්තා සකස් කිරිම සඳහා ඔවුන්වද සහභාගි කරවා ගැනීමට අපි තිරණය කළෙමු.  දැන් ඔවුන් නිවසේ ආදායම ගැනත් එය වියදම් වන අයුරු ගැනත් දන්නා නිසා අපට ඔරොත්තු නොදෙන කිසිවක් ඉල්ලන්නේ නැත. (ඩබිලිවි. එෆ්. එන්. මහත්මිය) 

මගේ දහ අට මාසයක වයසැති ළදරුවා ගෙවත්තේ මල් පාත්තියෙහි පිපී ඇති මල් කඩා ඉරා දැමිමට ප්‍රියතාවයක් දක්වන බව පෙනුණි.  ළදරුවා මලක් වෙත ලං වෙනු දුටු වහාම ඒ වෙත ගොස් එම මලේ සුවඳ  විඳීමට ළදරුවාව ද පෙළඹවිමට මගේ සැමියාත් මමත් උත්සහා ගතිමු. මල් වල සුවඳ විඳීමේ පුරුද්ද වෙත නැඹුරු කරවා මල් විනාශ කිරිමේ පුරුද්දෙන් ඔහුට මිදවීමට අවසානයේදි අපට හැකිවුණි. (කේ. ජි. මහත්මිය)  

- ඡායාරුප අන්තර්ජාලය ඇසුරිණි-